امروزه هزاران ارز دیجیتال برای معامله در دسترس است. برخلاف ارزهای سنتی که نیاز به تایید و حمایت دولت دارند، هر کسی می‌تواند یک ارز دیجیتال ایجاد کند. بسیاری معتقدند که آینده پول به صورت دیجیتال خواهد بود. از این رو، با رشد و بلوغ ارزهای دیحیتال، افراد بیشتری به فکر ساخت ارز دیجیتال خود هستند. اگه تازه با بازار ارزهای دیجیتال آشنا شده‌اید یا به عنوان یک معامله‌گر قصد ساخت ارز دیجیتال خود را دارید؛ این مقاله دانش شما را درباره پول دیجیتال و روش‌های ساخت ارز دیجیتال افزایش می‌دهد.
ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی چیست؟
ارز دیجیتال، نوعی پول دیجیتالی است که با استفاده از رمزنگاری (Cryptography) ایمن‌سازی شده و از دستکاری و تقلب در تراکنش‌ها جلوگیری می‌کند. آغازگر عصر ارزهای دیجیتال، بیت کوین (Bitcoin) بود که در سال ۲۰۰۹ توسط فرد یا گروهی با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) معرفی شد. بیت‌کوین مسیر را برای ظهور ارزهای دیجیتال دیگر هموار کرد، که هرکدام برای اهداف خاصی طراحی شده‌اند.
امروزه، ارزهای دیجیتال نه‌تنها به‌عنوان شکلی از پول دیجیتال عمل می‌کنند؛ بلکه برای اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و قراردادهای هوشمند نیز استفاده می‌شوند. این پیشرفت‌ها با توسعه فناوری بلاک چین و پذیرش روزافزون ارزهای دیجیتال توسط عموم مردم و کسب‌وکارها همراه بوده است.
بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟
انواع متفاوت ارزهای دیجیتال چیست؟
کوین‌ها و توکن‌ها هر دو انواعی از ارزهای دیجیتال هستند؛ اما تفاوت اصلی آن‌ها در بلاک چین است. کوین‌ها دارای بلاک چین اختصاصی هستند و می‌توانند به‌عنوان یک ارز مستقل برای پرداخت، ذخیره ارزش و اجرای تراکنش‌ها استفاده شوند. از نمونه‌های معروف کوین می‌توان به بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) اشاره کرد. برخی از کوین‌ها مانند بیت کوین، قابل استخراج هستند، درحالی‌که برخی دیگر مانند ریپل (XRP) از روش‌های دیگری برای تأمین امنیت شبکه خود استفاده می‌کنند.
بیشتر بخوانید: ماینینگ یا استخراج بیت کوین چیست؟
از طرف دیگر، توکن‌ها بر روی یک بلاک چین موجود ساخته می‌شوند و بلاک چین اختصاصی ندارند. این دارایی‌های دیجیتال معمولاً در قراردادهای هوشمند، پروژه‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi)، NFT و سایر خدمات دیجیتال استفاده می‌شوند. برای مثال، تتر (USDT) یک استیبل کوین است که روی بلاک چین‌هایی مانند اتریوم و ترون اجرا می‌شود، درحالی‌که شیبا اینو (SHIBA) یک میم کوین بر بستر اتریوم است. ساخت ارز دیجیتال به صورت توکن نسبت به کوین ساده‌تر است؛ اما به بلاک چین میزبان وابسته می‌شود.
بیشتر بخوانید: میم کوین چیست؟
| ویژگی | کوین (Coin) | توکن (Token) |
| بلاک چین | دارای بلاک چین اختصاصی | بر روی یک بلاک چین موجود ساخته می‌شود |
| کاربرد اصلی | وسیله پرداخت و ذخیره ارزش | استفاده در قراردادهای هوشمند، دیفای، NFT و … |
| قابلیت استخراج | در برخی کوین‌ها (مانند بیت کوین) وجود دارد | معمولاً استخراج‌پذیر نیست |
| نمونه‌ها | BTC، ETH، BNB، LTC | USDT، LINK، UNI، SHIB |
نحوه عملکرد ارزهای دیجیتال چگونه است؟
قبل از ساخت ارز دیجیتال، باید به خوبی با نحوه عملکرد آن اشنا باشید. همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، ارز دیجیتال بخشی جدایی‌ناپذیر از فناوری دفتر کل توزیع‌شده (DLT) است که بر اساس الگوریتم‌های اجماع برای تنظیم فرآیند ایجاد بلاک‌های جدید ساخته شد.
بیشتر بخوانید: دفتر کل توزیع شده (Distributed Ledger) چیست؟
ارزهای دیجیتال معمولاً از طریق فرآیند استخراج (Mining) ایجاد می‌شوند، که شامل حل مسائل پیچیده ریاضی برای تأیید تراکنش‌ها و افزودن آن‌ها به بلاک چین است. با این حال، کسانی که قصد دارند کوین یا توکن مخصوص خود را ایجاد کنند، می‌توانند از روش‌های دیگری مانند راه‌اندازی یک ارز دیجیتال روی یک بلاک چین موجود یا توسعه یک بلاک چین جدید توسط یک برنامه‌نویس بلاک چین استفاده کنند.
بلاک چین چیست و چه کاربردی دارد؟
هسته اصلی ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است؛ یک دفتر کل توزیع‌شده که در آن هر تراکنش در یک «بلاک» ثبت شده و به تراکنش‌های قبلی شده و در نتیجه یک زنجیره امن و تغییرناپذیر ایجاد می‌کند. این دفتر کل دیجیتال توسط شبکه‌ای از کامپیوترها، تراکنش‌ها را تأیید و ثبت می‌کند. بعد از این فرایند، هیچ نهاد واحدی قادر به تغییر تاریخچه تراکنش‌ها نیست.
بلاک‌ها اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها، مانند تاریخ، زمان و مقدار وجه را ذخیره می‌کنند. نود (Node) کامپیوتری مسئول ایجاد بلاک‌ها و افزودن آن‌ها به بلاک چین است. برای عملکرد صحیح دفتر کل توزیع‌شده، هر بلاک جدید باید قبل از اضافه شدن به انتهای زنجیره، توسط تمامی نودها تأیید شود. با هر بار ایجاد یک بلاک جدید، ارز دیجیتال تولید و به‌عنوان پاداش به مشارکت‌کنندگان شبکه اختصاص داده می‌شود.
هدف اصلی سیستم پاداش‌دهی، تشویق کاربران به مشارکت در تراکنش‌های بلاک چین از طریق تخصیص مقدار مشخصی اعتبار به آن‌هاست. این سیستم، نودهای میانی و جامعه کاربران را به همکاری ترغیب می‌کند و به ایجاد ارزش برای پلتفرم بلاکچین کمک می‌کند.
آموزش ساخت ارز دیجیتال
در دنیای پرجنب‌وجوش دیجیتال، شما هم می‌توانید ارز دیجیتال خود را ایجاد کرده و به جمع بیش از ۳۰,۰۰۰ ارز دیجیتال موجود بپیوندید. هر کسی می‌تواند یک توکن ارز دیجیتال ایجاد کند. اما راه‌اندازی موفق یک توکن ارز دیجیتال، چالش‌برانگیز است. شما می‌توانید یک توکن را از روی کنجکاوی ایجاد کنید یا برای اهداف جدی‌تر بسازید.
نحوه ساخت بلاک چین جدید
ساخت یک بلاک چین اختصاصی به معنای ایجاد یک شبکه مستقل با قوانین، پروتکل‌ها و الگوریتم‌های منحصر‌به‌فرد است. در این روش، شما یک دفتر کل توزیع‌شده جدید ایجاد می‌کنید که می‌تواند به‌طور مستقل کار کند و برای اهداف خاصی بهینه‌سازی شود. برای انجام این کار، باید کدنویسی بلاک چین را از پایه انجام دهید یا از یک کد منبع باز مانند بیت کوین یا اتریوم استفاده کرده و آن را تغییر دهید. این فرآیند شامل طراحی ساختار شبکه، انتخاب مکانیزم اجماع (PoW، PoS، و غیره)، تعریف قوانین تراکنش‌ها و پیاده‌سازی امنیت شبکه است.
بیشتر بخوانید: چرا تلاش برای ساخت ارزهای دیجیتال بهتر از بیت کوین بی‌فایده خواهد بود؟
فورک کردن بلاکچین موجود
فورک کردن (Forking) به معنای استفاده از کد منبع یک بلاک چین موجود و اعمال تغییرات در آن برای ایجاد یک بلاک چین جدید است. بسیاری از بلاک چین‌های معروف مانند بیت کوین، اتریوم و لایت کوین دارای کد منبع باز (Open Source) هستند. این کد به توسعه‌دهندگان امکان ایجاد تغییرات و ساخت نسخه خود را می‌دهد. بااین‌حال، این روش چالش‌های خاص خود را دارد و برای موفقیت نیاز به برنامه‌ریزی دقیق و پشتیبانی قوی از جامعه کاربران دارد. این روش به دو دسته کلی تقسیم می‌شود:
سافت فورک (Soft Fork)
در سافت فورک، نسخه جدید با نسخه قبلی سازگار (Backward-Compatible) است و نودهای قدیمی همچنان می‌توانند با شبکه جدید تعامل داشته باشند.
هارد فورک (Hard Fork)
در هارد فورک، تغییرات اساسی در پروتکل ایجاد می‌شود. در هارد فورک نسخه جدید با نسخه قبلی ناسازگار است و نودهای قدیمی باید برای ادامه فعالیت، به نسخه جدید ارتقا یابند.
نمونه‌های معروف فورک در دنیای کریپتو
- بیت‌کوین کش (Bitcoin Cash): فورک بیت کوین که با هدف کاهش هزینه تراکنش و افزایش سرعت ایجاد شد.
- اتریوم کلاسیک (Ethereum Classic): هارد فورک اتریوم که پس از حمله DAO در سال ۲۰۱۶ ایجاد شد.
- لایت‌کوین (Litecoin): یک هارد فورک از بیت کوین که با الگوریتم استخراج متفاوت (Scrypt) توسعه یافت.
مراحل ساخت ارز دیجیتال
برای ساخت یک ارز دیجیتال، اولین مرحله تعیین هدف و کاربرد آن است. باید مشخص کنید که ارز دیجیتال شما چه مشکلی را حل می‌کند و چه ارزشی برای کاربران ایجاد خواهد کرد. همچنین، باید مخاطبان هدف را شناسایی کرده و ویژگی‌هایی را طراحی کنید که بتواند نیازهای آن‌ها را برطرف کند.
پس از مشخص کردن هدف، باید مدل اقتصادی توکن را تعریف کنید. این شامل تعیین تعداد کل توکن‌ها، نحوه توزیع آن‌ها، و مدل تورمی یا ضدتورمی آن است. باید تصمیم بگیرید که آیا توکن شما برای پرداخت، حاکمیت، سهام‌گذاری یا موارد دیگر استفاده خواهد شد. این مرحله، پایه‌ای‌ترین بخش در ایجاد یک ارز دیجیتال است؛ زیرا تأثیر مستقیمی بر پذیرش و پایداری آن در آینده خواهد داشت.
انتخاب مکانیزم اجماع
انتخاب مکانیزم اجماع یکی از مهم‌ترین مراحل در ساخت یک ارز دیجیتال است؛ زیرا نقش کلیدی در امنیت، سرعت و مقیاس‌پذیری شبکه دارد. دو مکانیزم پرکاربرد در بلاک چین‌ها اثبات کار (PoW) و اثبات سهام (PoS) هستند.
انتخاب بین PoW و PoS بستگی به اهداف پروژه دارد. اگر تمرکز اصلی روی امنیت و غیرمتمرکز بودن باشد، PoW گزینه بهتری است؛ اما برای پروژه‌هایی که به دنبال کاهش هزینه‌ها، افزایش سرعت و مقیاس‌پذیری هستند، PoS انتخاب مناسب‌تری خواهد بود.
مکانیزم اثبات کار
در مکانیزم اثبات کار، ماینرها برای حل معادلات پیچیده ریاضی رقابت می‌کنند تا تراکنش‌ها را تأیید کرده و بلاک‌های جدید را به بلاکچین اضافه کنند. این روش امنیت بسیار بالایی دارد؛ اما به دلیل مصرف انرژی زیاد و نیاز به سخت‌افزارهای قدرتمند، هزینه‌های بالایی به همراه دارد. بیت کوین و نسخه اولیه اتریوم از این مکانیزم استفاده کرده‌اند.
مکانیزم اثبات سهام
در اثبات سهام، به جای حل معادلات ریاضی، اعتبارسنج‌های شبکه بر اساس مقدار توکن‌هایی که در شبکه استیک شده (Stake)، انتخاب می‌شوند. این روش مصرف انرژی کمتری دارد، سرعت پردازش بالاتری ارائه می‌دهد و هزینه‌های تراکنش را کاهش می‌دهد. بلاک چین‌هایی مانند اتریوم ۲.۰، سولانا و کاردانو از این مکانیزم استفاده می‌کنند.
انتخاب پلتفرم بلاک چین
ایجاد توکن روی یک بلاک چین موجود، ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین روش برای راه‌اندازی یک ارز دیجیتال است. در این روش، به جای ایجاد یک بلاک چین جدید، از زیرساخت‌های بلاک چین‌های موجود و معتبر مانند اتریوم و BNB Chain استفاده می‌شود. علاوه بر اتریوم و BNB Chain، چندین بلاک چین دیگر نیز امکان ایجاد توکن را فراهم می‌کنند:
- پالیگان (Polygon): یک راهکار مقیاس‌پذیر برای اتریوم که هزینه تراکنش‌های پایین‌تری دارد.
- سولانا (Solana): سرعت پردازش بالا و کارمزد کم، مناسب برای پروژه‌هایی با حجم تراکنش بالا.
- آوالانچ (Avalanche): پشتیبانی از قراردادهای هوشمند با سرعت پردازش بالا و کارمزد مناسب.
- فانتوم (Fantom): بلاک چینی سریع و کم‌هزینه که برای اجرای قراردادهای هوشمند مناسب است.
- ترون (Tron): هزینه‌های تراکنش پایین و مناسب برای ساخت توکن‌های TRC-20.
- کاردانو (Cardano): بلاک چینی امن و مقیاس‌پذیر که از توکن‌های سفارشی پشتیبانی می‌کند.
آماده‌سازی نودها
نودها (Nodes) اجزای حیاتی شبکه بلاک چین هستند که مسئول تأیید و ذخیره تراکنش‌ها، حفظ امنیت و پایداری شبکه‌اند. هر نود یک نسخه کامل از بلاک چین را نگهداری کرده و در فرآیند اجماع مشارکت می‌کند. بسته به نوع بلاک چین، نودها می‌توانند فول نود (Full Node)، نود سبک (Light Node) یا نود استخراج‌کننده (Miner/Validator Node) باشند.
برای راه‌اندازی نودها، باید سخت‌افزار مناسبی انتخاب شود. این سخت‌افزار شامل پردازنده قوی، حافظه رم بالا و فضای ذخیره‌سازی کافی برای نگهداری کل داده‌های بلاک چین است. در برخی بلاک چین‌ها، راه‌اندازی نود حتی روی سرورهای ابری یا رایانه‌های شخصی نیز امکان‌پذیر است.
طراحی معماری بلاک چین
طراحی معماری بلاک چین از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا بر اساس نوع ساختار و تنظیمات آن، امنیت، مقیاس‌پذیری و کارایی شبکه تعیین می‌شود. برای ساخت ارز دیجیتال، باید تصمیمات مهمی در مورد ساختار شبکه، تنظیمات سیستم و نحوه پاداش‌دهی به شرکت‌کنندگان در شبکه گرفته شود. شبکه‌ها می‌توانند به یکی از سه شکل زیر باشند:
- متمرکز (Centralized): یک نهاد واحد شبکه را کنترل می‌کند؛ امنیت کمتر، وابسته به نهاد مرکزی
- غیرمتمرکز (Decentralized): مدیریت توسط نودها بدون تسلط نهاد خاص
- توزیع‌شده (Distributed): داده‌ها در کل شبکه توزیع می‌شوند؛ امکان وجود مدیریت مرکزی
طراحی سیستم پاداش‌دهی
سیستم پاداش‌دهی برای تشویق مشارکت‌کنندگان شبکه بلاک چین ضروری است. این پاداش‌ها معمولاً به‌صورت توکن یا ارز دیجیتال به نودهایی که در فرآیند تأیید تراکنش‌ها یا استخراج بلاک‌ها مشارکت دارند، داده می‌شود. سیستم پاداش‌دهی می‌تواند به‌صورت پاداش ثابت (برای مثال، مقدار مشخصی از توکن‌ها برای هر بلاک) یا پاداش متغیر (بسته به تعداد تراکنش‌ها یا میزان مشارکت در شبکه) باشد.
پیاده‌سازی رابط کاربری
در پیاده‌سازی رابط کاربری برای یک ارز دیجیتال، اولین قدم طراحی یک واسط کاربری ساده و کاربرپسند است. بعد از طراحی رابط، مرحله بعدی ایجاد کیف پول دیجیتال است. کیف پول دیجیتال باید قابلیت نگهداری توکن‌ها، ارسال و دریافت آن‌ها و مشاهده تراکنش‌ها را داشته باشد. در نهایت، پیاده‌سازی APIها یکی از بخش‌های ضروری برای اتصال برنامه‌ها و خدمات مختلف به بلاک چین است. این APIها باید قابلیت انجام عملیات مختلف نظیر ارسال تراکنش، دریافت وضعیت شبکه، و تعامل با قراردادهای هوشمند را فراهم کنند.
بیشتر بخوانید: آموزش ساخت کیف پول ارز دیجیتال در موبایل و دسکتاپ
راه‌اندازی و توزیع ارز
پس از تکمیل فرآیند توسعه بلاک چین و طراحی توکن، مرحله بعدی راه‌اندازی و توزیع ارز دیجیتال است. این مرحله شامل انتخاب روش‌های مختلف برای توزیع توکن‌ها به کاربران و جذب سرمایه‌گذاران است.
توزیع اولیه
بعد از ساخت ارز دیجیتال، مرحله توزیع می‌رسد. برای شروع توزیع ارز دیجیتال، معمولاً از روش‌های مختلفی مانند ایردراپ، ICO ،IDO یا IEO استفاده می‌شود. ایردراپ روشی است که در آن توکن‌ها به صورت رایگان یا با شرایط خاص به کیف پول‌های کاربران ارسال می‌شود. ICO (Initial Coin Offering) به معنای عرضه اولیه توکن به سرمایه‌گذاران است. IDO (Initial DEX Offering) و IEO (Initial Exchange Offering) نیز روش‌های مشابهی هستند که در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) یا صرافی متمرکز (CEX) انجام می‌شوند.
لیست شدن در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) و متمرکز (CEX)
پس از توزیع اولیه، باید توکن‌ها در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) و متمرکز (CEX) لیست شوند. لیست شدن در صرافی‌ها یکی از مراحل حیاتی است که به توکن‌ها اعتبار می‌بخشد و نقدینگی لازم را برای کاربران فراهم می‌کند.
بازاریابی و رشد جامعه
برای موفقیت هر پروژه ارز دیجیتال، بازاریابی و رشد جامعه یکی از عوامل کلیدی است. این بخش شامل جذب کاربران جدید، ایجاد ارتباطات موثر با جامعه و استفاده از استراتژی‌های مناسب برای تقویت برند است.
استفاده از شبکه‌های اجتماعی و اینفلوئنسرهای کریپتو
یکی از بهترین روش‌های بازاریابی، استفاده از شبکه‌های اجتماعی است. پلتفرم‌هایی مانند توییتر، اینستاگرام، یوتیوب و ردیت به گسترش آگاهی درباره پروژه کمک می‌کند. همچنین، همکاری با اینفلوئنسرهای کریپتو، توجه بسیاری را به پروژه جلب کرده و موجب جذب کاربران جدید می‌شود.
راه‌اندازی کانال تلگرام، دیسکورد و تبلیغات هدفمند
برای ایجاد یک جامعه فعال و پویا، باید پلتفرم‌هایی مانند تلگرام و دیسکورد را راه‌اندازی کرده و از طریق آن‌ها ارتباط مستمر با کاربران برقرار کنید. این کانال‌ها می‌توانند به عنوان محیطی برای پرسش و پاسخ، اخبار و به‌روزرسانی‌ها و حمایت از کاربران عمل کنند.
استفاده از روش‌های انگیزشی (Staking، Yield Farming، و غیره)
یکی دیگر از روش‌های مؤثر برای رشد جامعه، استفاده از روش‌های انگیزشی است. استیک توکن به کاربران این امکان را می‌دهد که با قفل کردن توکن‌های خود در شبکه، پاداش‌های بیشتری دریافت کنند. Yield Farming هم به کاربران این فرصت را می‌دهد تا با فراهم‌کردن نقدینگی برای استخرهای دیفای، از سود کسب کنند.
ساخت ارز دیحیتال با حداقل نیاز به کدنویسی
اگر دانش برنامه‌نویسی ندارید یا می‌خواهید بدون درگیری با کدنویسی، توکن خود را ایجاد کنید، پلتفرم‌های ساخت توکن بدون کدنویسی بهترین گزینه هستند. این پلتفرم‌ها به شما اجازه می‌دهند با چند کلیک و پر کردن فرم، توکن خود را روی بلاکچین‌های مختلف بسازید.
اگر کمی دانش فنی داشته باشید، می‌توانید از کدهای استاندارد ERC-20 (اتریوم) یا BEP-20 (BNB Chain) استفاده کرده و آن را در محیط‌های Remix Ethereum یا OpenZeppelin بدون نیاز به نوشتن کد از ابتدا، اجرا کنید.
برخی از پلتفرم‌ها امکان ایجاد توکن را بدون نیاز به دانش برنامه‌نویسی فراهم می‌کنند:
- CoinTool – پشتیبانی از اتریوم، BNB Chain، پالیگان و سایر بلاکچین‌ها.
- PinkSale – ایجاد توکن و راه‌اندازی پیش‌فروش.
- DXSale – ساخت و مدیریت توکن بدون کدنویسی.
- Unicrypt – ساخت و عرضه توکن همراه با نقدینگی.
بیشتر بخوانید: آموزش ساخت میم کوین در شبکه سولانا
هزینه ساخت ارز دیجیتال چقدر است؟
هزینه ساخت یک ارز دیجیتال از پایه، بسته به نوع پروژه و پیچیدگی‌هایی که در نظر دارید، به شدت متفاوت است. اگر قصد دارید بلاک چین جدیدی از ابتدا بسازید، هزینه‌ها بسیار بالاتر خواهد بود. برای ایجاد یک بلاک چین مستقل و پایدار، نیاز به تیم فنی ماهر، طراحی سیستم امنیتی، آزمایش و نگهداری زیرساخت‌ها دارید. این هزینه‌ها می‌تواند از ۵۰,۰۰۰ دلار تا ۵۰۰,۰۰۰ دلار یا بیشتر متغیر باشد.
اما اگر فقط قصد دارید یک توکن دیجیتال بر روی بلاک چین‌های موجود مانند اتریوم یا BNB Chain بسازید، هزینه‌ها به مراتب کمتر خواهد بود. به طور کلی، برای ایجاد توکن ERC-20 یا BEP-20، می‌توانید از ابزارهای آنلاین رایگان استفاده کنید، ولی باید هزینه‌های شبکه (Gas Fees) بپردازید. هزینه‌های گاز در بلاک چین‌های مختلف متفاوت است. برای مثال، در بلاک چین اتریوم، هزینه گاز بین ۵ تا ۵۰ دلار است؛ اما این هزینه‌ها در بلاک چین‌هایی مانند BNB Chain معمولاً پایین‌تر بوده و به حدود ۰.۱ تا ۳ دلار می‌رسد.
ساخت توکن رایگان
به صورت کلی، هزینه‌های گس که باید برای ایجاد توکن و انجام تراکنش‌ها پرداخت کنید، غیرقابل اجتناب است. برای ایجاد یک توکن روی اتریوم یا BNB Chain، هزینه گس معمولاً برای یک تراکنش ساده بین ۵ تا ۵۰ دلار برای اتریوم و ۰.۱ تا ۳ دلار برای BNB Chain خواهد بود. اگر از بلاک چین‌های جدیدتر و کم‌هزینه‌تر مانند پالیگان استفاده کنید، می‌توانید هزینه‌های گس را به زیر ۱ دلار کاهش دهید.
ابزارهای مورد نیاز برای ساخت ارز دیجیتال
برای ساخت ارز دیجیتال، نیاز به مجموعه‌ای از ابزارها و نرم‌افزارهای مختلف دارید. این ابزارها شامل نرم‌افزارهای توسعه بلاک چین، کیف پول‌های دیجیتال و همچنین پلتفرم‌های ساخت توکن می‌شوند. در ادامه به معرفی برخی از ابزارهای مهم برای ساخت ارز دیجیتال می‌پردازیم.
نرم افزار ساخت ارز دیجیتال
برای ساخت ارز دیجیتال، نیاز به نرم‌افزارهای توسعه بلاک چین و همچنین پلتفرم‌هایی برای ایجاد توکن‌ها و قراردادهای هوشمند دارید. چند نرم‌افزار و پلتفرم معروف عبارتند از:
Remix IDE
این ابزار آنلاین برای توسعه و پیاده‌سازی قراردادهای هوشمند بر روی بلاک چین اتریوم بسیار مناسب است. با استفاده از Solidity، زبان برنامه‌نویسی قراردادهای هوشمند، می‌توانید توکن‌های ERC-20 یا ERC-721 را ایجاد کنید. Remix IDE به شما این امکان را می‌دهد که قراردادها را بدون نیاز به نصب نرم‌افزار خاصی، مستقیماً در مرورگر ایجاد و آزمایش کنید.
Truffle Suite
Truffle یک فریم‌ورک توسعه بلاک چین است که برای ساخت و آزمایش قراردادهای هوشمند بر روی بلاکچین‌های اتریوم و سایر بلاک چین‌های مشابه استفاده می‌شود. این ابزار شامل مجموعه‌ای از ابزارهای توسعه‌دهنده است که ایجاد و تست توکن‌ها را آسان می‌کند.
Hardhat
Hardhat یکی دیگر از ابزارهای توسعه بلاک چین است که به‌ویژه برای آزمایش و پیاده‌سازی قراردادهای هوشمند در بلاکچین اتریوم طراحی شده است. این ابزار امکان تست، مدیریت شبکه‌های محلی و اجرای اسکریپت‌های مختلف را فراهم می‌کند.
ساخت ارز دیجیتال با پایتون
پایتون یکی از زبان‌های برنامه‌نویسی محبوب برای ساخت ارز دیجیتال و توسعه بلاک چین است. برخی از ابزارهای مهم برای ساخت ارز دیجیتال با پایتون عبارتند از:
- Pyethereum: این کتابخانه برای کار با بلاک چین اتریوم در پایتون طراحی شده است.
- Web۳.py: یک کتابخانه پایتون که برای تعامل با بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود.
- Flask: یک فریم‌ورک‌های پایتون برای ساخت یک وب‌سرویس RESTful است.
سوالات متداول
خیر، با استفاده از پلتفرم‌های بدون کدنویسی می‌توان توکن ایجاد کرد؛ اما برای ایجاد بلاک چین اختصاصی دانش فنی لازم است.
هزینه ساخت ارز دیجیتال متفاوت است. اگر از بلاک چین‌های جدیدتر و کم‌هزینه‌تر مانند پالیگان استفاده کنید، می‌توانید هزینه‌های گس را به زیر ۱ دلار کاهش دهید.
از طریق ثبت درخواست در صرافی‌های متمرکز (CEX) یا لیست شدن در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) مانند یونی‌سواپ و پنکیک‌سواپ می‌توانید ارز دیجیتال خود را به صرافی‌ها اضافه کنید.
جمع‌بندی
با پیشرفت فناوری بلاک چین، امکان ایجاد ارز دیجیتال برای افراد و کسب‌وکارها فراهم شده است. برای ساخت یک ارز دیجیتال، می‌توان از روش‌های مختلفی مانند ایجاد یک بلاک چین جدید، فورک کردن بلاک چین‌های موجود، یا ساخت توکن روی بلاک چین‌های شناخته‌شده استفاده کرد. موفقیت یک ارز دیجیتال به عوامل متعددی مانند امنیت، مکانیزم اجماع، پذیرش در بازار و استراتژی‌های بازاریابی بستگی دارد.
The post ساخت ارز دیجیتال؛ چگونه یک ارز دیجیتال بسازیم؟ appeared first on ارزدیجیتال.
