آموزش ساخت توکن روی شبکه اتریوم

ایجاد یک توکن روی شبکه اتریوم یکی از روش‌های محبوب برای راه‌اندازی پروژه‌های بلاکچینی است. بااین‌حال برخلاف تصور بسیاری، توکن‌ها به‌خودی‌خود موجودیت مستقلی ندارند، بلکه فقط به‌عنوان اطلاعاتی در یک قرارداد هوشمند ثبت می‌شوند. در واقع، وقتی یک توکن ERC-20 ایجاد می‌کنید، در حال طراحی و اجرای یک قرارداد هوشمند هستید که قوانین مربوط به ایجاد، انتقال و مدیریت توکن‌ها را مشخص می‌کند.

در این مقاله، روش‌های مختلف ساخت توکن روی شبکه بلاکچین اتریوم را بررسی می‌کنیم. اگر دانش برنامه‌نویسی ندارید، می‌توانید از پلتفرم‌های بدون نیاز به کدنویسی مانند TokenMint یا Smithii استفاده کنید؛ اما اگر به‌دنبال کنترل بیشتر روی قرارداد هوشمند خود هستید، روش‌هایی مانند استفاده از OpenZeppelin، ساخت سفارشی توکن در Solidity یا حتی پیاده‌سازی توکن روی شبکه‌های لایه ۲ مانند پالیگان را توضیح خواهیم داد. همچنین، در یک راهنمای عملی، نحوه ساخت و انتشار یک توکن ERC-20 با استفاده از پلتفرم Kaleido را شرح می‌دهیم. اگر قصد دارید توکن خود را روی شبکه اتریوم بسازید، این مقاله راهنمای جامعی برای شما خواهد بود؛ خواه یک تازه‌کار باشید خواه یک توسعه‌دهنده باتجربه.

توکن ERC-20 چیست؟

عبارت ERC مخفف Ethereum Request for Comment است و عدد ۲۰ شماره شناسه آن است. استاندارد ERC-20 با هدف بهبود شبکه اتریوم طراحی شده است.

توکن ERC-20 یکی از مهم‌ترین استانداردهای شبکه اتریوم محسوب می‌شود. این استاندارد به یک چارچوب فنی برای نوشتن قراردادهای هوشمند در بلاکچین اتریوم تبدیل شده است و برای ایجاد توکن‌های جدید مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع، ERC-20 مجموعه‌ای از قوانین را تعریف می‌کند که تمام توکن‌های ساخته شده روی شبکه اتریوم باید از آن پیروی کنند.

توکن‌های ERC-20 به‌عنوان دارایی‌های دیجیتالی روی بلاکچین تعریف می‌شوند که دارای ارزش هستند و می‌توان آن‌ها را ارسال و دریافت کرد. از بسیاری جهات، این توکن‌ها مشابه ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و لایت‌ کوین هستند اما یک تفاوت اساسی دارند: توکن‌های ERC-20 بلاکچین اختصاصی ندارند، بلکه روی شبکه بلاکچین اتریوم اجرا می‌شوند و برای انجام تراکنش‌ها از گس (Gas) به‌عنوان کارمزد استفاده می‌کنند.

قبل از معرفی استاندارد ERC-20، هر فردی که قصد ایجاد یک توکن را داشت، باید از ابتدا تمام ویژگی‌های آن را طراحی می‌کرد. هر توکن ساختار مخصوص به خودش را داشت و قوانین مشخصی برای ساخت آن‌ها در نظر گرفته نشده بود.

برای مثال، اگر یک توسعه‌دهنده می‌خواست با یک توکن دیگر کار کند، لازم بود کل کد قرارداد هوشمند آن توکن را بررسی کند، چون هیچ استاندارد مشترکی بین آن‌ها وجود نداشت. این مسئله برای کیف پول‌ها و صرافی‌ها هم مشکل‌ساز بود؛ آن‌ها برای اضافه‌کردن هر توکن جدید، باید کد آن را به‌صورت جداگانه تحلیل می‌کردند که فرایندی سخت و زمان‌بر بود.

سرانجام با معرفی استاندارد ERC-20، این مشکلات برطرف شد. درحال‌حاضر کیف پول‌ها و صرافی‌ها می‌توانند به‌راحتی از توکن‌های ERC-20 پشتیبانی کنند و انتقال و مبادله آن‌ها نیز بسیار ساده‌تر شده است. این استاندارد باعث شد تعامل بین توکن‌ها در شبکه اتریوم آسان شود و توسعه‌دهندگان بتوانند بدون نیاز به طراحی مجدد، توکن‌های خود را روی این شبکه ایجاد کنند.

ویژگی‌های کلیدی درباره توکن‌های ERC-20

توکن‌های ERC-20 ویژگی‌های مشترکی دارند که خوب است آن‌ها را بدانید:

۱. عملکرد استاندارد شده

توکن‌های ERC-20 از یک مجموعه قوانین و استانداردهای مشخص پیروی می‌کنند. این استانداردها شامل موارد زیر هستند:

• نحوه انتقال توکن‌ها
• چگونگی تأیید تراکنش‌ها
• نحوه دسترسی کاربران به اطلاعات توکن
• تعیین مقدار کل عرضه توکن‌ها

این استانداردسازی باعث می‌شود همه توکن‌های ERC-20 از یک ساختار مشترک پیروی کنند؛ چیزی که تعامل آن‌ها را در اکوسیستم اتریوم بسیار ساده‌تر می‌کند.

۲. کاربرد در امور مالی غیرمتمرکز (دیفای)

توکن‌های ERC-20 از قراردادهای هوشمند برای خودکارسازی و اجرای تراکنش‌های پیچیده مالی استفاده می‌کنند. این ویژگی در پلتفرم‌های دیفای بسیار اهمیت دارد؛ زیرا این توکن‌ها می‌توانند به‌عنوان ابزارهای مالی مختلفی مانند وام‌دهی، سهام‌گذاری در استخرهای نقدینگی و سایر فرایندهای مالی غیرمتمرکز مورد استفاده قرار بگیرند.

۳. تعامل‌پذیری (Interoperability)

از آنجا که همه توکن‌های ERC-20 از یک استاندارد مشترک پیروی می‌کنند، به‌راحتی قابل تعویض هستند و می‌توان بدون مشکل در کنار سایر توکن‌های ERC-20 و برنامه‌های موجود در شبکه اتریوم از آن‌ها استفاده کرد. این استانداردسازی باعث می‌شود کیف پول‌ها، صرافی‌ها و سایر خدمات به‌راحتی از توکن‌های جدید پشتیبانی کنند.

۴. موارد استفاده

توکن‌های ERC-20 کاربردهای متنوعی دارند و می‌توانند نمایانگر انواع مختلفی از دارایی‌ها یا ابزارها باشند. برخی از کاربردهای این توکن‌ها عبارتند از:

• وثیقه برای وام‌ها در پلتفرم‌های دیفای.
• دارایی‌های دارای بهره در فرایند ییلد فارمینگ (کسب سود از دارایی‌های دیجیتال).
• توکن‌های حاکمیتی که به دارندگان آن‌ها حق رأی در سازمان‌های غیرمتمرکز (DAO) می‌دهند.

۵. انتقال‌پذیری و قابلیت معامله

توکن‌های ERC-20 مانند سایر ارزهای دیجیتال (مثل بیت‌ کوین) می‌توانند بین کاربران منتقل شوند و برای پرداخت یا معاملات در صرافی‌های رمزارز مورد استفاده قرار بگیرند.

استاندارد ERC-20: مجموعه‌ای از توابع مشخص

ERC-20 یک استاندارد یا راهنما برای ایجاد توکن‌های جدید است. این استاندارد شش تابع اجباری و سه تابع اختیاری را تعریف می‌کند که یک قرارداد هوشمند باید آن‌ها را پیاده‌سازی کند.

توابع اجباری

این توابع باید در هر قرارداد هوشمند ERC-20 وجود داشته باشند:

1. totalSupply: این تابع مقدار کل توکن‌های قابل‌عرضه را مشخص می‌کند. وقتی این مقدار به حد نهایی برسد، قرارداد هوشمند از ایجاد توکن‌های جدید جلوگیری خواهد کرد.
2. balanceOf: این تابع مقدار توکن‌های موجود در یک آدرس کیف پول را برمی‌گرداند.
3. transfer: این تابع مقدار مشخصی از توکن‌ها را از عرضه کل گرفته و به یک کاربر ارسال می‌کند.
4. transferFrom: این تابع برای انتقال توکن‌ها بین کاربران استفاده می‌شود.
5. approve: این تابع بررسی می‌کند که آیا قرارداد هوشمند اجازه دارد مقدار معینی از توکن‌ها را به یک کاربر اختصاص دهد یا خیر.
6. allowance: این تابع مانند تابع approve عمل می‌کند، با این تفاوت که بررسی می‌کند آیا یک کاربر مقدار کافی از توکن‌ها را برای ارسال به کاربر دیگر دارد یا نه.

توابع اختیاری

این توابع الزامی نیستند اما کارایی و قابلیت استفاده از توکن را افزایش می‌دهند:

1. name: این تابع نام توکن را برمی‌گرداند.
2. symbol: این تابع نماد اختصاری توکن (مثل ETH یا USDT) را برمی‌گرداند.
3. decimals: تعداد اعشار توکن را مشخص می‌کند. به‌عنوان مثال، اگر مقدار آن ۶ باشد، یعنی هر توکن می‌تواند تا شش رقم اعشار تقسیم شود.

روش‌های مختلف ساخت توکن روی بلاکچین اتریوم

ابتدا باید بدانیم که وقتی روی شبکه اتریوم یک توکن می‌سازیم، در واقع یک قرارداد هوشمند می‌نویسیم که قوانین و روش‌های مدیریت آن توکن را تعیین می‌کند. این قرارداد مشخص می‌کند که توکن چگونه ضرب (mint)، منتقل (transfer) و بررسی شود. قرارداد هوشمند مانند یک دفتر کل دیجیتال است که موجودی هر فرد را ثبت و کنترل می‌کند. خود توکن به‌تنهایی وجود خارجی ندارد، بلکه فقط یک عدد در این دفتر کل (قرارداد هوشمند) است. هر بار که کسی توکنی را ارسال یا دریافت می‌کند، قرارداد هوشمند این تراکنش را پردازش و ثبت می‌کند. بنابراین، توکن در واقع محصول قرارداد هوشمند است و بدون قرارداد، وجود ندارد.

ساخت توکن روی شبکه اتریوم روش‌های مختلفی دارد که هر کدام برای نیازهای خاصی مناسب هستند. برخی از این روش‌ها نیاز به دانش برنامه‌نویسی دارند، درحالی‌که برخی دیگر با استفاده از ابزارهای آماده، امکان ایجاد توکن را بدون نیاز به کدنویسی فراهم می‌کنند. در ادامه پنج روش اصلی برای ساخت توکن روی اتریوم را توضیح می‌دهیم.

۱. استفاده از استانداردهای آماده (ERC-20 / ERC-721 / ERC-1155)

یکی از ساده‌ترین و مطمئن‌ترین روش‌ها برای ساخت توکن، استفاده از استانداردهای شناخته‌شده اتریوم است. اگر می‌خواهید توکن شما مطابق با استانداردهای پرکاربرد باشد، می‌توانید از قراردادهای آماده و تست‌شده استفاده کنید.

• ERC-20 محبوب‌ترین استاندارد برای ساخت توکن‌های مثلی (Fungible Tokens) است که مانند ارزهای دیجیتال قابلیت انتقال و معامله دارند.
• ERC-721 برای توکن‌های غیرمثلی (NFT) به کار می‌رود که هر توکن در آن منحصر‌به‌فرد است، مثل توکن‌های کلکسیونی.
•  ERC-1155 ترکیبی از دو استاندارد قبلی است که امکان ایجاد چند نوع توکن را در یک قرارداد هوشمند فراهم می‌کند.

استفاده از این استانداردها باعث می‌شود توکن شما با کیف پول‌ها، صرافی‌ها و قراردادهای هوشمند دیگر سازگار باشد.

۲. استفاده از پلتفرم‌های بدون نیاز به کدنویسی

اگر دانش برنامه‌نویسی Solidity ندارید، می‌توانید از پلتفرم‌هایی استفاده کنید که امکان ساخت توکن را بدون نیاز به نوشتن کد فراهم می‌کنند. وبسایت‌هایی مانند TokenMint ،CoinTool ،Moralis و OpenZeppelin Wizard ابزارهایی ارائه می‌دهند که تنها با وارد کردن اطلاعات اولیه مانند نام، نماد اختصاری، تعداد کل توکن‌ها و ویژگی‌های اضافی، می‌توان یک توکن ایجاد کرد.

این روش سریع و آسان است اما معمولاً امکان تغییر و سفارشی‌سازی کامل قرارداد را نمی‌دهد. همچنین، چون کدهایی که این پلتفرم‌ها تولید می‌کنند از پیش نوشته شده‌اند، لازم است بررسی شود که آیا امنیت و قابلیت‌های مورد نظر شما را دارند یا خیر.

۳. استفاده از OpenZeppelin و Solidity

برای کسانی که تا حدودی دانش برنامه‌نویسی دارند و می‌خواهند توکن خود را با امنیت بالا و قابلیت‌های سفارشی توسعه دهند، OpenZeppelin یک گزینه عالی است. پلتفرم OpenZeppelin مجموعه‌ای از قراردادهای استاندارد و امن آماده را ارائه می‌دهد که می‌توان آن‌ها را در محیط‌های Remix ،Hardhat یا Foundry ویرایش و سپس روی شبکه اتریوم مستقر کرد.

در این روش، ابتدا فریم‌ورک OpenZeppelin را نصب می‌کنید، سپس یک قرارداد توکن را با استفاده از کلاس‌های آماده OpenZeppelin می‌نویسید و ویژگی‌های مورد نیاز را به آن اضافه می‌کنید. پس از تست و بررسی امنیتی، قرارداد را روی شبکه Goerli ،Sepolia (برای تست) یا شبکه اصلی اتریوم (Mainnet) مستقر می‌کنید. این روش به شما امکان کنترل کامل روی قرارداد را می‌دهد اما نیاز به دانش برنامه‌نویسی و تست دقیق دارد.

۴. استفاده از بلاکچین‌های جانبی یا لایه ۲ اتریوم

یکی از مشکلات شبکه اتریوم هزینه بالای گس برای اجرای تراکنش‌ها و مستقر کردن قراردادهاست. اگر می‌خواهید توکن خود را روی یک بلاکچین با کارمزد کمتر بسازید اما همچنان از امنیت و قابلیت‌های اتریوم استفاده کنید، می‌توانید از راهکارهای لایه ۲ مانند آپتیمیزم، آربیتروم، پالیگان و سایر راهکارهای افزایش مقیاس‌پذیری استفاده کنید.

این شبکه‌ها هزینه‌ها را کاهش می‌دهند و تراکنش‌ها را سریع‌تر پردازش می‌کنند. برخی از آن‌ها از همان استانداردهای ERC-20 و ERC-721 پشتیبانی می‌کنند، بنابراین انتقال توکن بین لایه ۲ و اتریوم به‌راحتی انجام می‌شود. این روش برای پروژه‌هایی که قصد دارند هزینه‌ها را کاهش داده و از سرعت بالاتر بهره ببرند، بسیار مناسب است.

۵. توسعه قرارداد هوشمند سفارشی در Solidity

اگر می‌خواهید یک توکن با ویژگی‌های خاص و منحصر‌به‌فرد ایجاد کنید، می‌توانید قرارداد هوشمند خود را از ابتدا در Solidity بنویسید. این روش به شما امکان سفارشی‌سازی کامل توکن، اضافه‌کردن ویژگی‌هایی مانند مالیات بر تراکنش، مکانیزم توکن‌سوزی، محدودیت‌های انتقال و حتی قابلیت‌های حکمرانی را می‌دهد.

برای این کار باید از ابزارهایی مانند Remix ،Hardhat ،Truffle و کتابخانه‌هایی مانند OpenZeppelin برای امنیت بیشتر استفاده کنید. علاوه بر آن، به دانش کدنویسی و مهارت‌های بررسی امنیت نیاز دارید؛ زیرا اشتباه در قرارداد هوشمند می‌تواند به آسیب‌پذیری‌های امنیتی و ازدست‌رفتن سرمایه منجر شود.

ساخت یک توکن آزمایشی ERC-20 با استفاده از ابزار کلایدو (Kaleido)

اگر می‌خواهید بدون نیاز به برنامه‌نویسی پیچیده یک توکن ERC-20 بسازید، پلتفرم Kaleido این کار را برای شما ساده می‌کند. در این راهنما، مراحل ساخت و انتقال توکن خود را از صفر تا اضافه‌کردن آن به کیف پول متامسک را توضیح می‌دهیم.

مرحله ۱: ایجاد حساب در کلایدو

ابتدا باید یک حساب کاربری در کلایدو ایجاد کنید. به وب‌سایت کلایدو بروید و یک حساب کاربری بسازید. این کار شامل تنظیم رمز عبور و تأیید حساب است.

مرحله ۲: ایجاد یک شبکه بلاکچین

پس از ورود به حساب، باید یک شبکه بلاکچین جدید ایجاد کنید:

۱. وارد داشبورد کلایدو شوید و روی گزینه Create a Blockchain Network کلیک کنید.

۲. یک نام برای شبکه خود برگزینید.

۳. منطقه‌ای را که  شبکه شما در آن اجرا می‌شود انتخاب کنید (می‌توانید از سرویس‌های AWS یا Microsoft Azure استفاده کنید).

بعد از ساخت شبکه، باید یک محیط (Environment) جدید ایجاد کنید. برای ساخت توکن ERC-20 حتماً باید گزینه Ethereum انتخاب شود.

یک نود (Node) ایجاد کنید و تنظیمات پیش‌فرض آن را روی Small و Signer بگذارید.

مرحله ۳: ایجاد یک استخر توکن (Token Pool)

مرحله بعد ایجاد یک استخر توکن است:

• وارد بخش Digital Assets در منوی سمت چپ شوید و گزینه Tokens را انتخاب کنید.
• در این بخش، نود Signer را به‌عنوان حساب امضاکننده انتخاب کنید. این حساب برای امضای تراکنش‌های مربوط به توکن استفاده می‌شود.
• قالب قرارداد توکن را انتخاب کنید: روی گزینه KaleidoERC20MintableBurnable بزنید (این نوع توکن امکان ایجاد توکن جدید (Minting) و سوزاندن توکن (Burning) را برای شما فراهم می‌کند).
• اطلاعات مربوط به توکن خود را وارد کنید:
  • نام توکن (مانند MyToken)
  • نماد (Symbol) (مانند MTK)
  • مقدار اولیه عرضه (مثلاً ۱۰۰۰۰۰۰)
  • تعداد اعشار (معمولاً مقدار پیش‌فرض ۱۸ استفاده می‌شود).

• روی Deploy Token Instance کلیک کنید تا قرارداد توکن روی بلاکچین منتشر شود.

مرحله ۴: اجرای تراکنش‌های ERC-20

بعد از ساخت توکن، می‌توانید تراکنش‌هایی را روی آن انجام دهید:

۱. ایجاد توکن جدید (Minting)

• در بخش Tokens روی Mint کلیک کنید.
• مقدار مورد نظر (مثلاً ۱۰۰ توکن) را وارد کنید.
• بعد از تأیید تراکنش، تعداد توکن‌های حساب شما افزایش خواهد یافت.

۲. انتقال توکن (Transferring)

• روی گزینه Transfer کلیک کنید.
• آدرس گیرنده (مثلاً یک کیف پول یا نود دیگر) را وارد کنید.
• مقدار توکن را مشخص کرده و تراکنش را تأیید کنید.

۳. سوزاندن توکن (Burning)

• روی گزینه Burn کلیک کنید.
• تعداد توکن‌هایی که می‌خواهید از بین ببرید وارد کنید.
• این عملیات باعث کاهش عرضه کل توکن شما می‌شود.

مرحله ۵: اضافه کردن توکن به کیف پول متامسک

برای مشاهده و مدیریت توکن‌های خود در کیف پول متامسک مراحل زیر را دنبال کنید:

• اگر متامسک ندارید، ابتدا آن را نصب و یک کیف پول ایجاد کنید.
• در متامسک، روی Networks کلیک کنید و گزینه Add Network را بزنید. سپس باید شبکه را به‌صورت دستی با استفاده از گزینه Add a network manually وارد کنید.
• اطلاعات شبکه را از Kaleido Console بگیرید:
  • به بخش Blockchain بروید و روی نود خود کلیک کنید.

• در قسمت Connect App یک App Credential جدید ایجاد کنید (مثلاً نام آن را MetaMask بگذارید).

• RPC URL را از JSON/RPC HTTP endpoint دریافت کرده و در متامسک وارد کنید. Chain ID هم از بخش تنظیمات قابل دریافت است.

• پس از اضافه‌کردن شبکه، به Tokens در متامسک بروید و روی Import Tokens کلیک کنید.
• آدرس قرارداد توکن را از Kaleido Console کپی کرده و در متامسک وارد کنید.
• نماد و تعداد اعشار به‌صورت خودکار نمایش داده می‌شود. روی Import کلیک کنید.

اکنون توکن‌های شما در متامسک قابل مشاهده و استفاده هستند. البته اگر بخواهید با همین روش، یک توکن واقعی روی شبکه اتریوم بسازید باید تغییرات زیر را انجام دهید:

• در مرحله ۲، هنگام ایجاد بلاکچین، باید شبکه Ethereum Mainnet را انتخاب کنید، نه یک شبکه آزمایشی مثل Sepolia.
• در مرحله ۵، هنگام اضافه‌کردن شبکه به متامسک، باید RPC و Chain ID مربوط به شبکه اصلی اتریوم را وارد کنید.
• برای انجام هر تراکنش یعنی ایجاد، انتقال، یا سوزاندن توکن، به ETH واقعی نیاز دارید تا کارمزد گس را بپردازید.
• پس از مستقرسازی (Deploy) توکن روی بلاکچین، می‌توانید قرارداد هوشمند خود را در سایت Etherscan تأیید کنید تا کاربران به آن اعتماد کنند.

• اگر می‌خواهید توکن شما معتبر و امن باشد، بهتر است کد قرارداد هوشمند خود را با استفاده از ابزارهای امنیتی مثل OpenZeppelin Defender یا MythX بررسی کنید.
• همچنین می‌توانید حسابرسی امنیتی (Audit) توکن خود را به شرکت‌هایی مثل CertiK یا Quant Stamp بسپارید.

• اگر قصد دارید توکن خود را در صرافی‌ها قابل معامله کنید، باید آن را در صرافی‌های غیرمتمرکز مثل یونی سواپ یا متمرکز مثل بایننس لیست کنید.
• همچنین می‌توانید یک استخر نقدینگی (Liquidity Pool) ایجاد کنید تا کاربران بتوانند توکن شما را معامله کنند.

نحوه ایجاد توکن روی شبکه اتریوم با ابزار Smithii بدون نیاز به کدنویسی

در این بخش توضیح می‌دهیم که چگونه می‌توانید بدون نیاز به دانش برنامه‌نویسی یک توکن ERC-20 روی شبکه اتریوم بسازید. برای این کار از ابزار Ethereum Token Creator که Smithii آن را ارائه کرده است، استفاده می‌کنیم.

مرحله ۱: ایجاد توکن ERC-20 با Ethereum Token Creator

با استفاده از این ابزار، می‌توانید توکن خود را بدون نیاز به کدنویسی بسازید. مراحل به‌صورت گام‌به‌گام به شرح زیر است:

• اتصال کیف پول: ابتدا کیف پول خود را (مثلاً متامسک) به پلتفرم Ethereum Token Creator متصل کنید.
• تعیین نام و نماد توکن: در این مرحله، یک نام (Name) و یک نماد (Symbol) برای توکن خود انتخاب کنید.
• مشخص‌کردن مقدار عرضه توکن: تعداد توکن‌هایی را که می‌خواهید ایجاد کنید تعیین کنید.
• ایجاد توکن: روی دکمه Create Token کلیک کنید، تراکنش را تأیید کنید و منتظر بمانید تا توکن در کیف پول شما نمایش داده شود.

این فرایند کاملاً خودکار است و شما نیازی به دانش برنامه‌نویسی ندارید.

مرحله ۲: گزینه‌های پیشرفته هنگام ساخت توکن

اگر می‌خواهید ویژگی‌های خاصی به توکن خود اضافه کنید، ابزار Smithii Token Creator این امکانات را به شما می‌دهد:

تعیین مالیات (Tax):

• این ویژگی به شما اجازه می‌دهد درصدی از هر تراکنش را به‌عنوان کارمزد دریافت کنید.
• همچنین می‌توانید کیف پولی را تعیین کنید که این کارمزدها به آن واریز شود.

فعال‌سازی حالت ایردراپ:

• با فعال‌کردن این گزینه، کاربران نمی‌توانند توکن شما را ارسال یا معامله کنند تا زمانی که خودتان این حالت را غیرفعال کنید.
• این ویژگی برای کنترل توزیع اولیه و جلوگیری از فروش زودهنگام توکن مفید است.

قابلیت Anti Bot (ضد ربات):

• این ویژگی از ورود ربات‌ها و اسکریپت‌های مخرب به استخر نقدینگی توکن جلوگیری می‌کند.
• محدودیت زمانی بین تراکنش‌های هر کیف پول ایجاد می‌کند تا ربات‌ها نتوانند با سرعت بالا خریدوفروش کنند.

قابلیت Anti Whale (ضد نهنگ):

• به شما امکان می‌دهد یک سقف خرید و فروش برای هر کیف پول تعیین کنید.
• می‌توانید مشخص کنید که:
  • حداکثر مقدار توکنی که یک کیف پول می‌تواند نگه دارد، چقدر باشد.
  • بین هر خرید و فروش، یک بازه زمانی مشخص رعایت شود.
  • این محدودیت‌ها برای چند روز اول فعال باشند.

مرحله سوم: راه‌اندازی استخر نقدینگی (Liquidity Pool) در یونی‌سواپ (Uniswap)

بعد از اینکه قرارداد هوشمند توکن خود را با Ethereum Token Creator ایجاد کردید، باید استخر نقدینگی آن را روی یونی‌سواپ راه‌اندازی کنید. استخر نقدینگی به کاربران اجازه می‌دهد که توکن شما را بخرند و بفروشند. بدون استخر نقدینگی، توکن شما فقط در کیف پول شما خواهد بود و هیچ استفاده‌ای نخواهد داشت.

مرحله چهارم: افزودن لوگو و اطلاعات به توکن

قبل از لیست‌شدن در صرافی‌ها، بهتر است که تصویر و اطلاعات توکن خود را اضافه کنید. این کار باعث می‌شود توکن شما اعتبار بیشتری پیدا کند. می‌توانید لینک‌های مربوط به وب‌سایت، شبکه‌های اجتماعی و اطلاعات پروژه را نیز اضافه کنید.

مرحله پنجم: لیست کردن توکن در پلتفرم‌ها (CoinMarketCap و CoinGecko)

برای اینکه توکن شما در سایت‌های بزرگ مثل کوین‌مارکت‌کپ و کوین‌گکو نمایش داده شود، باید فرم ثبت‌نام را پر کنید. لیست‌شدن در این پلتفرم‌ها رایگان است، اما فرایند بررسی و تأیید ممکن است چند هفته طول بکشد.

مرحله ششم: نکات امنیتی هنگام استفاده از Ethereum Token Creator

• مالکیت قرارداد هوشمند در اختیار شماست، نه در اختیار ابزار Smithii.
• این ابزار به کلید خصوصی شما، NFTها یا سایر توکن‌هایتان دسترسی ندارد، بنابراین دارایی‌های شما امن هستند.
• همیشه مراقب باشید و اطلاعات حساس خود را دراختیار هیچ شخص یا ابزار دیگری قرار ندهید.

آموزش ساخت توکن آزمایشی ERC20 روی شبکه پالیگان

توکن‌های ERC-20 یکی از استانداردهای اصلی برای ایجاد دارایی‌های دیجیتال روی بلاکچین‌های سازگار با EVM مانند اتریوم و پالیگان هستند. در این بخش، نحوه ایجاد و پیاده‌سازی یک توکن ERC-20 روی تست‌نت Polygon Mumbai را با استفاده از Remix IDE، کیف پول Brave یا متامسک و OpenZeppelin آموزش می‌دهیم.

مرحله ۱: اتصال به تست‌نت Polygon Mumbai

برای شروع، باید کیف پول خود را طوری تنظیم کنید که به شبکه تستی پالیگان (Polygon Mumbai Testnet) متصل شود.

می‌توانید از ابزار Chainlist برای اضافه‌کردن خودکار این شبکه به کیف پول خود استفاده کنید یا به‌صورت دستی اطلاعات زیر را وارد کنید:

• نام شبکه: Polygon Mumbai Testnet
• آدرس RPC جدید:
• Chain ID: 80001
• نماد: MATIC
• اکسپلورر بلاکچین:

مرحله ۲: دریافت توکن MATIC تستی

برای پرداخت کارمزدهای گس (Gas Fees) هنگام پیاده‌سازی قرارداد، به مقداری توکن MATIC تستی نیاز دارید.

• به Polygon Faucet بروید.
• آدرس کیف پول خود را وارد کنید.
• روی Submit کلیک کنید.
• تعدادی توکن تستی MATIC دریافت خواهید کرد.

مرحله ۳: نوشتن قرارداد هوشمند ERC-20

ابزار OpenZeppelin مجموعه‌ای از قراردادهای استاندارد و امن برای توسعه قراردادهای هوشمند در بلاکچین ارائه می‌دهد. برای ساخت توکن، از قراردادهای ERC-20 آن استفاده می‌کنیم تا از امنیت توکن و استاندارد بودن آن اطمینان حاصل کنیم. نحوه ایجاد قرارداد هوشمند در Remix IDE به شرح زیر است:

۱. به Remix IDE بروید.

۲. از پنل سمت چپ، روی contracts راست‌کلیک کنید و گزینه New File را انتخاب کنید.

۳. نام فایل را PolyCoin.sol بگذارید.

۴. کد زیر را در فایل کپی کنید:

// SPDX-License-Identifier: MIT

pragma solidity ^0.8.2;

import “@openzeppelin/contracts/token/ERC20/ERC20.sol”;

contract PolyCoin is ERC20 {

    constructor() ERC20(“PolyCoin”, “PLYCN”) {

        _mint(msg.sender, 1000 * 10 ** decimals());

    }

}

مرحله ۴: مستقرسازی یا دیپلوی قرارداد در شبکه Polygon Mumbai

تنظیم محیط اجرای قرارداد در Remix

• در Remix، به قسمت Deploy & Run Transactions بروید.
• گزینه Environment را روی Injected Web3 تنظیم کنید (این گزینه، کیف پول شما را به Remix متصل می‌کند).

انتخاب و پیاده‌سازی قرارداد

• در قسمت Contract، قرارداد PolyCoin را انتخاب کنید.

• روی دکمه Deploy کلیک کنید.
• یک پنجره تأیید در کیف پول شما ظاهر می‌شود. کارمزد گس را تأیید کنید.
• بعد از چند لحظه، قرارداد روی شبکه پیاده‌سازی خواهد شد.

مرحله ۵: بررسی و تأیید قرارداد روی Mumbai Polygonscan

• آدرس قرارداد را از Remix کپی کنید.

• به Mumbai Polygonscan بروید.
• آدرس قرارداد را جستجو کنید.
• اگر قرارداد با موفقیت ثبت شده باشد، اطلاعات آن در Polygonscan نمایش داده می‌شود.

مرحله ۶: ارسال توکن به دیگران (اختیاری)

حالا که توکن شما روی شبکه پیاده‌سازی شده است، می‌توانید آن را به دیگران ارسال کنید.

روش ۱: ارسال دستی با کیف پول

• توکن خود را به متامسک اضافه کنید.
• وارد قسمت Send شوید و آدرس گیرنده را وارد کنید.
• مقدار توکن را تعیین و تراکنش را ارسال کنید.

روش ۲: نوشتن اسکریپت برای ایردراپ

اگر می‌خواهید توکن‌های خود را بین چندین کاربر توزیع کنید، می‌توانید یک اسکریپت Hardhat برای ایردراپ (Airdrop) بنویسید.

دقت داشته باشید که این بخش برای ایجاد یک توکن آزمایشی (Testnet Token) در شبکه تستی Polygon Mumbai است، نه یک توکن واقعی در شبکه اصلی.

اگر هدف شما ایجاد یک توکن واقعی است باید مراحل زیر را انجام دهید:

• باید توکن را روی شبکه اصلی یا مین‌نت پالیگان منتشر کنید.
• به‌جای دریافت ارز دیجیتال متیک از فاست، باید متیک واقعی را از یک صرافی خریداری کنید.
• هزینه‌های گس را باید در شبکه اصلی پالیگان پرداخت کنید.
• پس از انتشار، توکن را در یک صرافی لیست کنید تا کاربران بتوانند آن را معامله کنند.

جمع‌بندی

ساخت توکن روی شبکه اتریوم بسته به نیاز و سطح دانش فنی شما می‌تواند ساده یا پیچیده باشد. اگر مبتدی هستید و دانش برنامه‌نویسی ندارید، از پلتفرم‌هایی مانند TokenMint ،Smithii یا Kaleido استفاده کنید. برای افراد حرفه‌ای که می‌خواهند کنترل بیشتری روی قرارداد هوشمند خود داشته باشند، کار با OpenZeppelin یا برنامه‌نویسی مستقیم در Solidity مناسب‌تر است. انتخاب شبکه‌ای هم که توکن را روی آن منتشر می‌کنید از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا هر شبکه ویژگی‌های خاص خودش را دارد و باید با نیازهای شما همسو باشد. برای مثال، ساخت توکن روی بلاک چین‌های لایه ۲ مثل پالیگان یا آربیتروم هزینه کمتری دارد. بسته به استفاده‌ای که قرار است از این توکن داشته باشید، درنظرگرفتن همه این موارد بسیار مهم است.

سؤالات متداول